Studeren aan UVBM

Na een lange vakantie kwam Samantha eindelijk weer aan op de Universiteit van Blue Mountain, ook wel UVBm genoemd. Ze studeerde hier nu al ongeveer 2 jaar Journalistiek en de studie beviel haar. Zometeen had ze college en eigenlijk had ze er best zin in. Sam was een half uur te vroeg aangekomen en besloot alvast wat van de stof door te nemen. Ze ging aan een tafel zitten en pakte een boek. Vandaag gingen ze waarschijnlijk de straat op om mensen te intervieuwen over hun privéleven. Dat was niet bepaald Sam's favoriete bezigheid, zomaar op mensen afstappen, maar helaas, het moest voor haar studie.

Jake liep de universiteit binnen en zag meteen al wat bekende mensen. Heeee Jake! riepen ze vol enthousiastme en ze vroegen hoe zijn vakantie was geweest. Ik heb in het ziekenhuis gelegen omdat ik voor een meisje opkwam die door een vreemd iemand zowat werd ontvoerd zei hij en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Samantha. Hij had haar al een tijdje niet meer gezien, maar vandaag waarschijnlijk wel weer. Ze studeerde hier ook, maar zij studeerde journalistiek en Jake voor arts. Hij liep verder naar zijn collegezaal en kwam daarbij lang een tafel waar hij Samantha herkende. Hee Sam! riep hij naar haar, en ging bij haar zitten. Zijn college begon nog lang niet, dus hij had de tijd.

Samantha keek op bij het horen van haar naam.Hee Jake riep ze. Moest je ook zo vroeg beginnen? vroeg ze, terwijl ze eigenlijk al wist wat hij ging antwoorden. Natuurlijk moest dat, anders was hij hier toch niet? Ze sloot haar boek en stopte het terug in haar tas. Ze wilde natuurlijk niet ongezellig lijken. Om haar heen liepen allemaal leraren en leerlingen. De eerstejaars liepen verwart door de gangen heen, opzoek naar hun lokaal. Het leek net de middelbare school. De bruggertjes die hun lokaal zochten en met grote tassen liepen. Die grote tassen vielen dan wel mee. Ze keek weer naar Jake, dit keer vragend.

Samantha vroeg aan Jake of hij ook zo vroeg moest beginnen en keek hem vragend aan. Ja.. Helaas... antwoordde hij. De colleges in de ochtend waren het vervelendst. Hij woonde nou niet bepaald dicht bij de universiteit, dus moest meestal vroeg op om op tijd te komen. Ondertussen was het rond 10 uur, en zijn college begon bijna. Hij zag al wat mensen van zijn groep staan en de professor kwam net aanlopen. Wat moet jij vandaag doen? vroeg hij nieuwsgierig aan Samantha. Ik moet het menselijk lichaam 'ontleden'. zei hij met een vies gezicht. Hij hield niet echt van dingen ontleden, maar hij kon er wel tegen, anders kon hij natuurlijk nooit arts worden.

Zachtjes moest Samantha lachen. Het was ook niet bepaald haar favoriete deel. Ze had nog nooit mensen ontleed, maar genoeg dieren op de middelbare school bij biologie. Zelf was ze een keertje bijna flauwgevallen bij het zien van een paarden hart. Ze had het niet aan kunnen zien hoe haar paard, Dairy, er van binnen uit zag. Succes dan maar zei ze met een glimlach. Ze zag dat het bij haar college zaal steeds drukker werd, dus ze besloot er ook maar heen te gaan. Ik moet gaan, denk ik. Zei ze. ik zie je vanavond bij het uitgaan? vroeg ze er nog achteraan.

[Na jou einde topic, ok? Maak ik ropic bij uitgaan of jij?]