Farm-sisters

Alleen Audrey, Chiara en nog een persoon, maar hoeft niet persé

Samen met Audrey liep Chiara het perk van de boerderij op. Haar zusje noemde het ook wel een kinderboerderij, omdat er eigenlijk altijd alleen maar kinderen waren en soms een verdwaalde ouder die achter het kind aan liep. Vandaag was Chiara zo'n verdwaalde ouder, maar dan een zus. Eigenlijk vond ze het nog niet eens zo erg. Ze had altijd veel plezier met haar zusje, die toch 9 jaar jonger was. Ze liepen langs de geiten, die aan hete grazen waren, de pony's, die door het weitje renden. Daar bleven ze staan. Audrey was ook gek op paarden. Heel soms reed ze op Shadow, maar eigenlijk was ze wel klaar voor een eigen pony, ze reed immers al best lang. Misschien moeten we eens aan pap en mam vragen of je ook geen eigen pony mag.. begon Chiara.

Die vraag, of het was eigenlijk meer een voorstel, beviel Audrey wel. Ja! Dat lijkt me echt super! zei ze enthousiast. Het idee dat ze dan misschien over een jaar een eigen pony had.. Dat kon ze nu nog niet geloven. Ze had al een naam bedacht: Amelize. Ze vond het een prachtige naam. Ze was het ooit een keer tegengekomen op een paardenspel online (DH). De kleine veulen-shetlandertjes renden vrolijk naast hun moeders door het weiland. Soms bokte ze eventjes, en dan stonden ze weer helemaal stil. Audrey vond paarden helemal geweldig. Ze reed soms op het paard van haar zus, genaamd Shadow, maar zij vond een eigen paard toch leuker. Op de manege hadden veel meisjes een eigen pony of paard, en vaak had Audrey zwijmelend naar hun verhalen geluisterd. Verhalen over tochten door de stad of door de provincie, hoe het paardje er vroeger uitzag als veulen en dat soort dingen. Gaan we er met papa en mama over praten? vroeg ze aan Chiara.

-sorry voor late reactie!-

Enthousiast zei Audrey dat zij dat eigenlijk wel leuk vond. Ook vroeg ze of ze er met hun ouders over gingen praten. Chiara dacht na. Haar ouders waren al niet blij geweest met het paard voor Chiara, en als er dan nóg eentje bij kwam, hoe zou het dan gaan? De shetlander-veulentjes renden vrolijk door de wei, en soms stopten ze opeens en draaiden ze om. Het zag er leuk en lief uit. Chiara wist hoe Audrey zich voelde, hoe graag ze een paardje wilde. Aud.. begon ze we moeten met pap en mam er voorzichtig over gaan praten. Één fout, en gelijk kan je het vergeten, begrepen? zei ze. Het kwam er misschien een beetje hard uit, maar zo bedoelde ze het eigenlijk ook. Het moest goed tot haar zusje doordringen dat het écht goed moest gaan.