In zijn eentje liep Nick over het plein. Nog echt veel mensen had hij hier niet ontmoet, maar dat zou vast nog wel komen. Hij was hier pas komen studeren, en dus ook komen wonen. In een appartementencomplex niet ver van de universiteut van Blue Mountain was nog een kamer vrij, dus die hadden zijn ouders genomen. Nick dacht aan zijn broer en zus, die nog thuis bij zijn ouders woonden. Thuis, dat was nu heel ergens anders dan eerst, dat was wel even wennen. Hij had alleen een hond, Bailey, om hem gezelschap te houden als hij alleen was, zoals nu. Bailey drippelde vrolijk naast hem, een een aantal kinderen vroegen of ze hem mochten aaien. Nick knikte en glimlachte. Bailey was dol op die aandacht. Toen de kinderen waren doorgelopen, liep Nick naar een bankje en ging er op zitten, zodat hij het Spuitlein. Eens goed kon bestuderen